Serce - ONESHOT

Oneshot na przeprosiny. I na rozruch.

Brakuje mi słów, by opisać wam wdzięczność za waszą cierpliwość. Za wytrwałość. Za fakt bycia tutaj, zaglądania, komentowania, dawania znaków, że jesteście i że czekacie. Że nie jest wam obojętne, to co piszę. Z całego serca, szczerze dziękuję!

Chciałabym obiecać, że wrócę, że będę pisała często i już nie zniknę, ale niestety nie potrafię. Mam wiele dylematów, z którymi muszę się uporać, które zajmują moje myśli, które spędzając sen z powiek. I dopóki tego nie zrobię, nie obiecuję powrotu. Przepraszam.

Niemniej jednak wczoraj mój chłopak wyleciał na trzy tygodnie do Polski, dzięki czemu zyskałam więcej czasu dla siebie, a co za tym idzie, możliwe, że uda mi się coś dla was jeszcze napisać.

Kocham Was ogromnie i ściskam ciepło!
______


Nie nadawał się. Zbyt niski. Zbyt wątły. Zbyt słaby. A gdy stał odwrócony tyłem, przypominał dziecko, otoczone przez dorosłych. Wysokich, postawnych, silnych mężczyzn. A nie chłopców.

Nie nadawał się.

Nie nadawał.

Bo gdy zakładał pasy, wyglądał na jeszcze niższego, na bardziej wątłego. Gdy chwytał rękojeści mieczy, jego dłonie ledwo je oplatały. Palcami ledwo obejmował metal. Kolana ledwo utrzymywały ciężar osprzętu. Ledwo zachowywał wyprostowaną postawę. Łopatki ściągnięte, głowa zadarta do góry. Poniżej głów innych. Na wysokości ich ramion.

Chłopiec pomiędzy mężczyznami.

Nie nadawał się.

Nie nadawał.

Ale gdy odrywał nogi od ziemi. Gdy obejmował ramionami pędzący wiatr. Gdy  drzewa ginęły pod nim, a niebo nie miało granic - wtedy nie było wątpliwości.

Że nadawał się bardziej od innych.

Że był wysoki, postawny i silny. Że miał serce mężczyzny, osadzone w niepozornych ciele chłopca. Serce waleczne. Serce w jego ciele, ale nie należące do niego. Serce oddane. Powierzone. Lojalne.

Nadawał się.

Nadawał się jak nikt inny.

I nie było wątpliwości. Nie wtedy, gdy dzięki pasom odrywał nogi od ziemi. I nie wtedy, gdy odrywał je, za sprawą ciepłych rąk na swoim ciele. Palców, ściskających skórę. Ust, szepczących pochwały do ucha. Czarnych włosów, przeplatanych kolorem złota.

Bo wtedy najprościej było dojrzeć serce mężczyzny w ciele chłopca. Serce oddane.